

Por Su Divina Gracia, Om Visnupad
Srila Bhakti Nirmal Acharya Maharaj
Ishwarpur, 19 de enero del 2019, parte 4
Srila Prabhupad dijo una cosa más. ¿Qué es aquello a lo que no puedes renunciar incluso después de haber renunciado a todo? ¿Sabes qué es? Podemos renunciar al dinero, a las mujeres, pero es imposible renunciar al auto-engrandecimiento (pratistha). Te pones tilakas Tilaka: Los Vaiṣṇavas Gauḍīyas marcan sus cuerpos en doce lugares, como un templo del Señor, por aplicar barro amarillo (gopī chandan) del río Yamunā. Cada una de esas marcas consiste de dos líneas verticales paralelas unidas en la base por la forma de una hoja (que representa una hoja de Tulasī). A estas líneas se les conoce como ūrdhva-puṇḍra y simbolizan los pies de loto del Señor Krishna colocadas sobre el cuerpo del devoto o la devota, e indican su entrega al Señor. y cuentas en el cuello, así que piensas te has convertido en un Vaisnava. O vienes a esta línea, pensando que conseguirás algo por eso. O sirves a gurudev y a los Vaisnavas, por lo que piensas obtendrás algún resultado. Tales deseos burdos y sutiles, o esperanzas, son pratistha (deseo de establecerse, de ganar algo). Por lo tanto, puedes renunciar a todo en este mundo, pero es imposible renunciar a este deseo sutil. "¡Soy un brahmachari!", "¡soy un padre de familia, y estoy sirviendo al Señor", "ellos no pueden hacer tanto servicio como yo, soy mucho más elevado que ellos". Tales pensamientos pueden llegar a la mente, pero Srila Prabhupad dice que incluso todos esos pensamientos deben ser abandonados. Deben hacer servicio con el humor de "sólo soy un sirviente, no sé nada". Y Mahaprabhu habló incluso de una concepción más elevada.
Comencé a hablarles del último consejo del Srimad Bhagavad-gita:
সর্ব্বধর্ম্মান্ পরিত্যজ্য মামেকং শরণং ব্রজ ।
অহং ত্বাং সর্ব্বপাপেভ্যো মোক্ষয়িষ্যামি মা শুচঃ ॥
sarva-dharman parityajya, mam ekam saranam vraja
aham tvam sarva-papebhyo, moksayisyami ma suchah
"Renuncia a todo tipo de religión y ríndete solo a Mí. Te liberaré de todos los pecados, no desesperes".
(Srimad Bhagavad-gita, 18.66)
Cuando Ramananda Ray citó este verso en apoyo del karma-misra bhakti Bhakti: servicio al Señor Supremo prestado únicamente incondicionalmente y constantemente para Su placer. , Mahaprabhu dijo: "Esto es externo, ve más allá". Este karma-misra Bhakti es más o menos lo que todos ustedes hacen. Significa "Pase lo que pase, venga lo que venga, ofréceselo al Señor". Por ejemplo, un árbol de mangos, y tú tomas esos mangos, se los ofreces al Señor Govinda y luego tomas prasad Prasād o Prasādam: alimentos vegetarianos ofrecidos al Señor. Tomar prasād es una de las prácticas de la devoción. . Esto es karma-misra bhakti Bhakti: servicio al Señor Supremo prestado únicamente incondicionalmente y constantemente para Su placer. , y Mahaprabhu le dijo a Ramananda Ray: "¡Déjalo! Ve más allá". Luego, Ramananda Ray habló sobre el jnana-misra bhakti Bhakti: servicio al Señor Supremo prestado únicamente incondicionalmente y constantemente para Su placer. (devoción mezclada con el deseo de saber algo).
[Su Divina Gracia saca el Upades en Bengalí, volumen 2]. No tienes que darme ningún pranami, compra estos libros en su lugar. Todo lo que digo está escrito en estos libros. Léanlos y prediquen lo que está escrito en ellos. Léanlos durante la clase. Dos libros más saldrán en Nityananda-trayodasi. Entonces, el Señor Brahma Brahmā (Señor): semidios creador del universo y deidad que preside el modo de la pasión. En otra situación es un Āchārya. dice:
জ্ঞানে প্রয়াসমুদপাস্য নমন্ত এব
জীবন্তি সন্মুখরিতাং ভবদীয়বার্ত্তাম্ ।
স্থানে স্থিতাঃ শ্রুতিগতাং তনুবাঙ্মনোভি-
র্যে প্রায়শোঽজিত জিতোঽপ্যসি তৈস্ত্রিলোক্যাম্ ॥
jnane prayasam udapasya namanta eva
jivanti sanmukharitam bhavadiya vartam
sthane sthitah srutigatam tanuvanmanobhir
ye prayaso 'jita jito 'py asi tais trilokyam
"El Señor Brahma Brahmā (Señor): semidios creador del universo y deidad que preside el modo de la pasión. En otra situación es un Āchārya. dijo: 'Mi querido Señor, esos devotos que han desechado la concepción impersonal de la Verdad Absoluta y, por lo tanto, han abandonado la discusión de las verdades filosóficas empíricas, deberían escuchar de los devotos autorrealizados acerca de Tu Santo Nombre, forma, pasatiempos y cualidades. Deberían seguir todos los principios del servicio devocional y entregarse plenamente con su cuerpo, palabras y mente. De este modo, tales personas podrán conquistarte a Ti, que eres conocido como inconquistable'".
(Srimad Bhagavatam, 10.14.3)
"Aquellos que quieren convertirse en auténticos devotos (que quieren servir genuinamente al Señor) abandonan el jñana-marga y escuchan el Hari-katha Hari-kathā: Sagrados relatos trascendentales sobre los gloriosos pasatiempos del Señor Supremo y/o sobre los Santos Vaisnavas. de las santas bocas de los sadhus". Este es el comienzo del jñana-sunya bhakti Bhakti: servicio al Señor Supremo prestado únicamente incondicionalmente y constantemente para Su placer. (devoción sin búsqueda de conocimiento). "No sé nada, no entiendo nada, sólo sigo haciendo mi servicio a Ti, y lo que obtendré o no, no necesito saberlo. Prabhu, soy Tu sirviente. Me has prestado algún servicio, y con eso me basta. Aparte de eso, puedes mantenerme como Tú quieras, haz conmigo lo que Tú quieras". Esto es devoción sin búsquedas eruditas—no es necesario tener ningún conocimiento, erudición, no es necesario estudiar mucho.
Una vez, alguien me preguntó: "Maharaj, no sé leer ni escribir, y no conozco ningún mantra. ¿Cómo voy a adorar a las Deidades?". Le dije: "¡Este es tu mantra! Puedes decirle a la Deidad: 'No sé cómo leer o escribir, no tengo ningún conocimiento ni buena inteligencia, no tengo fuerza, ni cualificación. Ni siquiera sé cocinar bien. Te ofrezco lo que he podido conseguir: un poco de sak y arroz. Te doy esto, por favor, recíbelo'". Este es tu mantra.
Aceptando tal jñana-sunya bhakti Bhakti: servicio al Señor Supremo prestado únicamente incondicionalmente y constantemente para Su placer. como el comienzo de la devoción, Mahaprabhu le pidió a Ramananda Ray que continuara y luego, discutieron sobre varios humores devocionales: santa- rasa Rasa: placer; la inconcebible y maravillosa sustancia saboreada en los corazones de los devotos puros; las disposiciones en las que las almas sirven al Señor Supremo, que son de cinco tipos principales: adoración, servidumbre, amistad, tutela afectuosa y amor de amante. (relación neutral), dasya- rasa Rasa: placer; la inconcebible y maravillosa sustancia saboreada en los corazones de los devotos puros; las disposiciones en las que las almas sirven al Señor Supremo, que son de cinco tipos principales: adoración, servidumbre, amistad, tutela afectuosa y amor de amante. (servir al Señor como un sirviente), sakhya- rasa Rasa: placer; la inconcebible y maravillosa sustancia saboreada en los corazones de los devotos puros; las disposiciones en las que las almas sirven al Señor Supremo, que son de cinco tipos principales: adoración, servidumbre, amistad, tutela afectuosa y amor de amante. (servir al Señor como un amigo), vatsalya- rasa Rasa: placer; la inconcebible y maravillosa sustancia saboreada en los corazones de los devotos puros; las disposiciones en las que las almas sirven al Señor Supremo, que son de cinco tipos principales: adoración, servidumbre, amistad, tutela afectuosa y amor de amante. (servir al Señor como un padre) y madhura- rasa Rasa: placer; la inconcebible y maravillosa sustancia saboreada en los corazones de los devotos puros; las disposiciones en las que las almas sirven al Señor Supremo, que son de cinco tipos principales: adoración, servidumbre, amistad, tutela afectuosa y amor de amante. (servir al Señor como un amado).
Publicado originalmente en inglés en:
Pursuit-Free Devotion